Fysiek plezier? — Project 5 Peaks

26 juli, topdag, we zijn al 6 uur onderweg en erg vlot gevorderd, maar nu is de snelheid er toch wel uit. Voor me lopen Gijs & Arjen, bijna op de top. Het terrein is niet steil, maar om de 20 stappen moet ik uitrusten door het gebrek aan zuurstof. Ik ben kapot. De top lijkt zo dichtbij…maar toch nog zo ver weg.

Op de terugweg naar kamp 3 stort ik fysiek volledig in, zoals ik nog nooit in mijn leven heb meegemaakt. Volgens Arjen & Gijs beweeg en praat ik zo ongecoördineerd dat ze vermoeden dat ik hersenoedeem begin te ontwikkelen en ze proberen me letterlijk naar beneden te duwen. Maar ik kan gewoon echt niet meer dan 30 meter lopen om daarna neer te ploffen en een minuut uit te rusten voor ik weer verder kan. Fysiek kapot. Achteraf trekken we de conclusie dat het extreme oververmoeidheid was en dat ik te weinig had gegeten. Ik ben Gijs en Arjen dankbaar voor hun adequate optreden, zo hoor als je teamleden elkaar in de gaten te houden.

7.134 meter is hoog, erg hoog. 2.5 kilometer hoger dan ooit een van ons geweest was. Uiteraard hadden we op alle mogelijk manieren informatie ingewonnen over hoe je moet acclimatiseren op zo’n berg, maar eerlijk gezegd hadden we geen idee. Niet dat we maar wat deden, we hadden van tevoren een uitgebreid schema gemaakt, maar je kunt nu eenmaal niet verzinnen hoe je lichaam reageert wanneer er maar 42% van de hoeveelheid zuurstof op zeeniveau beschikbaar is. Nu weten we dat dus wel….en ook hoe het niet moet.

Wat bijvoorbeeld een slecht idee is, is om op dag 1 van zeeniveau naar 3.600 meter te gaan en dan de dag erna denken dat je wel met 20 kilo op je rug even naar 4400 meter op en neer loopt. We zijn halverwege omgedraaid, omdat we allemaal last kregen van AMS (Acute Mountain Sickness). Gijs werd het acuut zwart voor z'n ogen, Guido ging over z'n nek op de weg naar beneden, Arjen en ik hadden eenmaal beneden extreme hoofdpijn, overgegeven en hebben die avond liggend in de foetushouding onze zonden overdacht.

Je lichaam heeft tijd nodig om zich aan te passen aan de nieuwe hoogtes en lage zuurstofconcentratie. Veel bergbeklimmers gebruiken Diamox als medicijn om dit proces te versnellen. Wij hebben dat niet gedaan, omdat we wilden weten of we ook de top konden halen zonder dit soort hulpmiddelen. Acclimatiseren is in de praktijk gewoon ellendig heb ik ondervonden. Je pusht je lichaam steeds net over de grens. Wanneer we steeds op een nieuwe hoogte gingen slapen, ging dat bij mij altijd gepaard met een alles-lamleggende kloppende koppijn, lamlendigheid en slapeloosheid.

Ook al ben je na een aantal weken redelijk goed geacclimatiseerd, feit blijft dat de hoeveelheid beschikbare zuurstof zoveel lager is dat je spieren eigenlijk continu te weinig krijgen. Je bent dus heel snel buiten adem en beweegt steeds trager waardoor een simpele klim opeens een heel karwei wordt!

Je lichaam heeft een zware tijd op hoogte: te weinig zuurstof, elke dag fysieke inspanning, minder goed eten, hgoe UV straling, oververhitting, onderkoeling, harde wind, bevroren huid en je herstelt amper boven de 5.000 meter. Hoge bergen maken je lichaam kapot, dat is me wel duidelijk. Vandaar dat we ook flink wat kilo’s op de berg hebben achtergelaten.

Fysiek plezier? Klinkt niet echt leuk zou je misschien zeggen, je regelmatig ziek voelen en fysiek kapot gaan. Nou, daar heb je dan gelijk in wat acclimatiseren betreft. Fysiek stuk gaan heb ik geen problemen mee, maar het ziek zijn was gewoon écht niet leuk. Waarom dan toch doen? Omdat ik nergens zo echt voel dat ik leef als in de bergen! Blijkbaar brengen wat kleine ongemakken daar geen verandering in.

Wel neem ik een aantal dingen mee uit deze expeditie. Ik heb ondervonden dat je heel goed je energie moet doseren en dat rust minstens zo belangrijk is als klimmen. Ook zou ik een volgende keer andere bergen / routes gebruiken om te acclimatiseren om te voorkomen dat je vier keer dezelfde route aan het klimmen bent. Het gebruik van Diamox ga ik ook opnieuw overwegen. Het helpt vooral het acclimatisatie-proces versnellen, waardoor je sneller hoger kunt zonder je zo ellendig te voelen.