Ready, set ... Peak Lenin let's go!

De laatste afspraken zijn gemaakt met onze contactpersoon in Osh en de tassen zijn ingepakt en gewogen. Het is het einde van een lange voorbereiding en het begin van een vreselijk vet avontuur! Vooral deze laatste weken zijn een aaneenschakeling van grote en kleine keuzes geweest. We gaan goed voorbereid op pad en zowel logistiek als lichamelijk staan de puntjes op de 'i'. De laatste maanden is de expeditie een structurerend element geweest in al onze levens. Tijd om kort terug te kijken.

Onze 'trainingsbijbel' werd zelfs in Mali gebruikt!

De training

Trainen voor een expeditie, hoe doe je dat? In januari gingen we ons hier voor het eerst in verdiepen. Stoppen met roken was voor mij en no-brainer. Nu waren we alle vier al behoorlijk sportief. Hardlopen, klimmen en traplopen met zware rugzak is voor mij altijd de juiste basis geweest voor trips in de Alpen. Het extreme hooggebergte is echter andere koek en dus moest dit naar een hoger niveau.

Ik las ooit een een quote van de legendarische expeditieklimmer Reinhold Mesner: "op extreme hoogte gaat het erom wie het beste kan afzien en achter elke grote klimmer schuilt een trainingsmonster". In '78 beklom Messner de Everest zonder zuurstof en na hem zijn er velen geweest die van het alpinisme een serieuze sport hebben gemaakt. Eén van hen schreef een trainingsboek voor de 'nieuwe alpinist'. 

Hoe kun je trainen om een extreme output te leveren, in een omgeving met weinig zuurstof? Voor mij betekende dit een radicale omslag in mijn sporten. Gemiddeld 6-8 uur per week hoge volumes trainen met een lage intensiteit. Training die zich richt op een lage hartslag, het minimaliseren van spiermassa en tegelijkertijd het maximaliseren van output. Urenlang heb ik doorgebracht in de sportschool; fietsen, steppen, crosstrainen en roeien.

op extreme hoogte gaat het erom wie het beste kan afzien en achter elke grote klimmer schuilt een trainingsmonster
— Reinhold Messner

Halverwege kreeg ik een blessure, een ontzettende tegenslag en grote zorg. Toch heb ik samen met mijn sport fysio een programma weten op te stellen dat werkt. Een fysio die snapt dat minder trainen geen optie is, is goud waard! Een paar dagen voor vertrek kijk ik met vertrouwen vooruit - ik voel me sterk en net als de rest ben ik er klaar voor.

 

De berg beslist

Eenmaal op de berg vertrouwen wij op onze kennis en vaardigheden, maar veel invloed heb je niet. Natuurlijk zijn er ontzettend veel factoren en keuzes die we zelf nemen, maar uiteindelijk beslist de berg. Zij beslist of we omhoog gaan of afdalen. Zij beslist of we succesvol zijn...of niet. Dit maakt de voorbereiding nog belangrijker.  

Als team hebben we Project 5 Peaks en deze expeditie tot in de puntjes voorbereid. De maandagavond skype sessies zijn hierin toch wel legendarisch als ik terugkijk. De ene broeder Bosch vanaf een platform in de Waddenzee en de andere met een krakerige verbinding van Mali. Allemaal hebben we een tandje bijgeschakeld om onze taken te volbrengen. 

Alpiene stijl is volledig zelfvoorzienend zijn. Het betekent zelf je eten, tent, materiaal, etc. meenemen en niets achterlaten. Het betekent geen gebruik maken van vaste touwen, zuurstof en/of dragers.

In onze voorbereiding stonden een aantal zaken centraal. Belangrijkste is dat we als team ervoor kiezen om zelfvoorzienend te zijn en in alpiene stijl te klimmen. Dit geldt overigens niet alleen op de berg, maar ook in de weg daar naar toe. Na veel zoeken hebben we de grote expeditieoperators weten te omzeilen en zijn uitgekomen bij Ainura, een local uit Osh die samen met haar familie een alternatieve basecamp runt aan de voet van Peak Lenin! 

Voorop dat we dit avontuur willen delen. We zijn dan misschien geen professionele athleten, maar een groep gasten met een fulltime baan en een droom. Project 5 Peaks is een verhaal van plezier en passie. Als we dat weten over te brengen, who knows? In het beste geval inspireren we wellicht een volgende generatie Nederlandse klimmers. We hopen sowieso bij te dragen aan het imago van een prachtige sport die zo vaak negatief in het nieuws komt.

Met het delen van het verhaal komen al snel onze partners in beeld. Je wilt natuurlijk het allerbeste materiaal en als snel kwamen we in gesprek met allerlei mogelijke partijen. Uiteindelijk zijn niet op zoek gegaan naar sponsoren die ons hier en daar wat gratis dingen hebben gebracht. We hebben partners gevonden en hiermee mensen gevonden die met net zo veel passie en overtuiging met ons mee denken. Met de steun van Olaf & Edith (Matterhorn), Patrick (Technolyt), Sander (Buitensportvoeding), Noël (Grip) en Robert (Van Oord) kan dit avontuur eigenlijk al niet meer stuk! LET'S GO!


Gijs Schuurhuis