Party Time

Maar help me even, waar ligt dat precies” is een vaak gehoorde reactie wanneer ik vertel dat ik naar Kirgizië op expeditie ben geweest. Kirgizië is onbekend in het westen, jammer want je kunt er een top tijd hebben. 

Om eerlijk te zijn hebben we van onze periode in Kirgizië maar 5 dagen daadwerkelijk iets van het land gezien, hiervan hebben we ook nog 2 dagen in het busje van Osh naar Base camp en visa versa doorgebracht. Desalniettemin krijg je veel mee van het land en de cultuur.

wat echt typerend voor de bevolking en het land is, is ‘that they just don’t give a shit.

Sterker nog, wat echt typerend voor de bevolking en het land is, is ‘that they just don’t give a shit’. Zo kwamen wij na 3 weken niet gedoucht te hebben eindelijk in een hotel aan. Lekker douchen stond hoog op onze verlanglijst. Uiteindelijk hebben we er 4 nachten geslapen waarvan we maar 2 keer stromend water hebben gehad. Bij navraag kregen we te horen ‘Och ja, het heeft hard geregend dus het water is uitgevallen…’ Op de vraag wat jongeren in het weekend doen kreeg ik de reactie ‘smoking ganja’. En als je verwacht als blanke behandeld te worden (hogere prijzen, nagestaard worden op straat, etc.) kun je het echt vergeten. De lokale bevolking geeft er geen zak om dat je een 2 meter lange blanke toerist bent en behandelt je zoals ze iedereen behandelen; relaxt en met enige afstand.

Het maakt de Kirgiezen dus niet veel uit, ze doen gewoon hun ding en maken zich niet te druk. Tijdens een uitgebreide tour door het lokale museum in Osh werd ook langzaam duidelijk waarom. Het land bestaat voor 96% uit berglandschap en heeft niet veel natuurlijke grondstoffen. Het oorspronkelijke volk bestond uit nomade stammen, die leefden van het kleine beetje dat de natuur te bieden had. Nomaden zijn echter per definitie niet honkvast en dus bestaat de historie van Kirgizië uit overheersing door anderen. De identiteit van het land is eigenlijk een beetje een vraagteken, er is van alles wat en tot voor kort leek eigenlijk niemand zich heel druk te maken.

Dzjengis Khan (circa 13e eeuw) lijfde het land in en was de grondlegger is van de zijderoute. Dit resulteerde o.a. in de levendige handelsstand Osh (Osh betekent vrij vertaald handelsstad). De centrale bazaar herinnert aan de positie die de stad had deze belangrijke handelsroute. Na het Mongoolse rijk bereikte de uitlopers van het Ottomaanse rijk Kirgizië. Dit bracht de Islam en gedeeltes van de oosterse cultuur mee. Richting de 18e eeuw begon Rusland zich langzaamaan met de regio te bemoeien waarna de annexatie in 1876 een feit was en de Kirgiezen meegesleurd werden het Russisch rijk van Lenin, Stalin en de rest van de Sovjet republiek. In de jaren '90 viel deze uiteen en zo werd ook Kirgizië onafhankelijk. Wat hierna volgde was een getouwtrek tussen bepaalde groeperingen om de macht met soms ook een bloedige escalatie. 

Tijdens onze privé tour door het museum viel het op dat het vanaf er vanaf de annexatie door Rusland minder enthousiast en uitgebreid verteld werd tot er uiteindelijk na de 2e Wereld Oorlog alleen nog maar het hoognodige werd medegedeeld. Misschien dat dit kwam doordat de tour zo lang duurde (ruim 3 uur!). Het kan echter ook zijn dat vanaf die tijd de trots op het land en de geschiedenis plaats maakte voor gelatenheid wat nu door mij geïnterpreteerd wordt als “Ze doen gewoon hun ding..”.

Hoe je het ook went of keert resulteert deze houding wel in een samenleving waarin je als westerling prima je weg kunt vinden. Qua cultuur en bezienswaardigheden heeft Osh niet veel, op de markt en heilige berg na dan. Het uitgaansleven daarentegen is geweldig! Hard gaan op Russische Champagne terwijl je vier keer op een avond Puff Daddy met 'I'll be missing you' voorbij hoort komen is gewoon awesome. Om nog maar niet te spreken van de dance moves van de lokale bevolking, waarbij een half uur dansen zonder fysiek contact en in je eigen kringetje wordt afgewisseld door een half uur stil in een hoekje zitten, en daarna weer knallen op de dansvloer.

Kortom, Kirgizië is een prachtig land vol aardige mensen zolang je alle vooroordelen van je af zet.

Guido Mannaerts